top of page

Roland Deketelaere

Kunstenaars met een verstandelijke beperking worden in het kunstjargon als outsiders benoemd, pejoratief bedoeld als: aan de marge van de cultuur. Maar wanneer we de werken van deze kunstenaars van dichtbij benaderen, is het vaak wij, de toeschouwer, die onbegrijpend in de kou blijft staan. Zo schrijft Roland Deketelaere in tekens die voor ons onleesbaar zijn en ook voor ingewijden niet te ontcijferen zijn. Voor Roland zelf is dit schrijven echter een equivalent van zijn drang tot spreken, of liever: het niet kunnen zwijgen, zich constant hoorbaar willen maken, alsof hij zo zijn plaats in de wereld wil verzekeren. Elk geluidsarme tel van de dag moet weggespoeld worden met een waterval aan woorden en associaties. Tenzij hij zich verdiept in zijn tekens, dan verdwijnt ineens het gedreun. Zijn schriftuur vertoont veel variatie en getuigt op een subtiele manier wat de gemoedstoestand van Roland was wanneer hij zijn tekens zette. 

DSC_3205_edited.jpg
IMG_9052.JPG
IMG_9044.JPG
IMG_8985.JPG
IMG_8986.JPG
IMG_8978.JPG
IMG_8979.JPG
IMG_8977.JPG
IMG_8968.JPG
IMG_8962.JPG
IMG_8959.JPG
IMG_8968.JPG
IMG_8958.JPG
IMG_8954.JPG
IMG_8953.JPG
IMG_8949.JPG
IMG_8945.JPG
IMG_8944.JPG
IMG_8942.JPG
IMG_8918.JPG
IMG_8915.JPG
IMG_8913.JPG
IMG_8898.JPG
IMG_8899.JPG
IMG_8912.JPG
IMG_8972_edited.jpg
IMG_8969_edited.jpg
ROLAND_3.jpg
bottom of page