Geef toe, het is fijn om aan een verwachting te voldoen; je voelt je geslaagd, je voelt dat je erbij hoort, je vaart mee op de stroom. En toch… toch voelt het ‘voldoen’ als een drukkende, onbereikbare toren die telkens transformeert naar een nieuwe verwachting.

Wie bepaalt er ‘de verwachting’? Is het de maatschappij die het ritme bepaalt of leg je jezelf die druk op? Wat als je in deze stroomversnelling waar we nu in leven jezelf dreigt te verliezen, jezelf en de ander niet meer kan voelen?

In ‘Wordt Verwacht’ ondervinden de acteurs hoe het voelt om te moeten voldoen aan een verwachting die misschien niet strookt met wie ze zijn. Vinden ze de weg terug naar zichzelf en naar elkaar?